Stórt skref í gær

Ég tók stórt skref í gær, ansi stórt.  Ég fór af öndunarvélinni minni í fyrsta skipti í rúmar 3 vikur.  Ég panikaði ekkert og gat verið án vélar í klukkutíma.  Var hress og kátur og spjallaði fullt á meðan, öndunin var samt ansi hröð, púlsinn hár og mettunin ekkert til að hrópa húrra fyrir.  EN ég var alsæll og þvílíkt montinn.  Þetta er sem sagt allt að koma og vonandi get ég verið meira án bipabs í dag :)

Nú er búið að færa mig yfir í svítuna á heimilinu.  Stofunni og borðstofunni var sem sagt breytt í eðalsvítu fyrir mig, prinsinn á heimilinu.  Stofan er komin í gamla herbergiskrókinn minn og borðstofan fór sína lönd og leið :)

Læt fylgja með nokkrar myndir af systkinum mínum, þau eru svo flott:

Siggi í furðufatafótbolta

Kominn heim

Ég er kominn heim.  Kom heim í dag og gengur nokkuð vel.  Ég er pínu viðkvæmur og búinn að vera lítill í mér af og til en það er yndislegt að vera kominn heim í mitt eigið rúm.  Er háður öndunarvélinni minni ennþá og það verða bara tekin hænuskref í að venja mig af henni aftur.  Silja stóra systir fékk að fara með mér og mömmu í sjúkrabílnum á leiðinni heim, það fannst henni sko spennandi.  

 Nokkrar myndir frá gjörgæslunni:

Jæja... góðar fréttir

Búið að extúbera mig.  Var sem sagt tekinn úr öndunarvélinni í morgun og gekk það svona glimrandi vel.  Var settur beint á mína vél, Elísuna, og var ég alsæll með það.  Dagurinn er búinn að ganga vel, það hefur tekist nokkuð vel að hósta mig síðan ég kom á mína vél og lítið um mettunarföll.  Ef kvöldið og nóttin gengur vel verð ég færður yfir á barnadeild í fyrramálið og svo sjáum við til með heimferð.  Það verður jafnvel hægt að útskrifa okkur annað kvöld :-)

Líklega extúberaður á morgun

Ég er allur að skána og líkur eru á því að ég verði extúberaður á morgun.  Það þýðir að túban sem ég er með ofan í lungu verður tekin úr og ég settur á öndunarvélina mína, sem er með utaná liggjandi maska.  En fyrst þarf að sjá hvort að lungnamyndin sem verður tekin í fyrramálið sé orðin nógu góð.  Krossum nú putta og táslur :)

Þolinmæðin þrautir vinnur allar

Já við þurfum að vera þolinmóð.  Þessi lungnabólga er þrautseig og tekur sinn tíma að jafna sig á henni.  Er svipaður og í gær, lungnamyndin er svipuð og því er ekkert annað að gera en að bíða og bíða.  Ég verð ekkert extuberaður fyrr en lungnamyndin er orðin góð, slímið hefur minnkað og ég kominn niður í 21 % súrefni sem er andrúmsloftið.